جعفر پناهی، فیلم‌ساز مطرح و ممنوع از کار در ایران پنج‌شنبه ۱۴ مهر با انتشار پیامی در صفحه اینستاگرام خود از تحریم چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری حمایت کرد. پناهی در این پیام نوشت: «عدم مشارکت حداقل ۶۰ درصد مردم در انتخابات دور اول ریاست جمهوری، نظام را با وحشت عدم مشروعیت روبه‌رو کرده است.» او سکوت چند روز نخست علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی و دیگر مسئولان حکومتی در این‌باره را نشانه «تأثیر این نه بزرگ به جمهوری اسلامی» دانست و افزود: «حکومت در تلاش است به هر شکلی که شده در دور دوم آمار شرکت در انتخابات را بالا ببرد تا سرپوشی بر این شکست‌ تاریخی فراهم سازد؛ اگر چنین شود حاکمیت فرصتی به دست خواهد آورد تا با تجدید قوا و تقویت ساختارهای سرکوب خود با فشار بر مردم از طریق تحمیل سبک زندگی و تحمیق افکار متحجرانه خود در تاروپود جامعه بر قدرت خود بیفزاید و معلوم نیست چقدر دیگر باید با خون و جان فرزندانمان در خیابان‌ها و زندان‌ها به این انسجام بزرگی که با عدم شرکت در انتخابات کسب کردیم، دست یابیم.» پناهی در انتهای پیام خود آورده است: «حال تصمیم با مردم است که با عدم شرکت در انتخابات، به ساده‌ترین و کم‌هزینه‌ترین شکل، مخالفت مدنی خود را با سیاست‌های حکومت اعلام کند و این تاروپود تحجر را به عقب رانده و راه را برای تحقق آرمان‌های دمکراسی‌خواهانه خود هموار سازد.» چهاردهمین انتخابات ریاست‌جمهوری ایران جمعه ۸ تیر برگزار شد. دور دوم این انتخابات روز جمعه ۱۵ تیر با رقابت مسعود پزشکیان و سعید جلیلی برگزار خواهد شد.

نگار کورکور، خواهر مجاهد و رعنا کورکور، صبح پنج‌شنبه ۱۴ تیرماه در حساب کاربری‌اش در شبکه اجتماعی ایکس خبر از بازداشت خواهرش به دست ماموران امنیتی داد. او در مطلبی کوتاه نوشت: «طی تماسی که با خانواده داشتم اطلاع دادن امروز صبح ماموران امنیتی به منزل خواهر در تهران هجوم بردند و رعنا را بازداشت کردند، از نهاد بازداشت کننده و محلی که بردنش هم اطلاعی در دسترس نیست.» مجاهد کورکور با نام اصلی «عباس کورکوری» از بازداشت‌شدگام خیزش ژینا در شهر ایذه در استان خوزستان است. مقام‌های امنیتی جمهوری اسلامی مجاهد کورکور را متهم کرده‌اند که در روز ۲۵ آبان ۱۴۰۱ و در جریان اعتراضات مردم این شهر اقدام به تیراندازی کرده است و هفت نفر از جمله کیان پیرفلک را کشته است. این در حالی است که زینب مولایی راد، مادر کیان پیرفلک و دیگر اعضای این خانواده بارها دست داشتن مجاهد کورکور در قتل کیان را رد کرده‌اند و عاملان این تیراندازی را نیروهای سپاه و بسیج می‌دانند. مجاهد کورکور براساس پرونده‌ای که دستگاه امنیتی جمهوری اسلامی ساخته و پرداخته کرده است به اتهام «محاربه و ارعاب و افساد فی‌الارض، اخلال در نظم عمومی و ایراد خسارت عمده به تمامیت جسمانی منتج به جان باختن هفت نفر، ایراد خسارت عمده به اموال عمومی و خصوصی، تشکیل گروه باغی و عضویت در آن از طریق قیام مسلحانه علیه نظام» به اعدام محکوم شده است.

مطهره گونه‌ای، دانشجوی تعلیقی دانشگاه علوم پزشکی تهران در شعبه ۲۹ دادگاه انقلاب تهران به حبس محکوم شد. او در حساب کاربری خود در شبکه اجتماعی ایکس نوشت که به فعالیت تبلیغی علیه نظام متهم شده است: «بنابر حکم بیدادگاه انقلاب، شعبه ۲۹ به ریاست قاضی علی مظلوم، به اتهام فعالیت تبلیغی علیه نظام به نفع رسانه‌های ضدانقلاب، به یک سال حبس تعزیری محکوم شدم.» مطهره گونه‌ای نوشته است که مصداق اتهام تبلیغ علیه نظام «اعتراض به حکم اعدام توماج صالحی و سایر نوشته‌هایم» بوده است. این دانشجوی تعلیق‌شده دانشگاه علوم پزشکی تهران پیش از این و در روز ۱۶ اردیبهشت با سپردن وثیقه یک میلیارد و ۲۰۰ میلیون تومانی از زندان اوین آزاد شده بود. اطلاعات سپاه ثارالله چهارشنبه ۱۲ اردیبهشت مطهره گونه‌‌ای را تلفنی احضار و سپس بازداشت و به بند زنان زندان اوین منتقل کرد. او ۹ اردیبهشت در اعتراض به صدور حکم اعدام برای توماج صالحی، همراه با خشایار سفیدی، دیگر فعال دانشجویی، جلوی خانه موسیقی در تهران چند ساعتی تحصن کرده بود. مطهره گونه‌ای به همراه همسرش، مهدی هادی‌زاده، دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تهران توسط کمیته مرکزی وزارت بهداشت به منع موقت از تحصیل و تغییر محل تحصیل به دانشگاه علوم پزشکی اردبیل محکوم شده‌اند. نیروهای امنیتی تهران در اعتراضات سراسری ۱۴۰۱ و خیزش ژینا نیز مطهره گونه‌ای، دانشجوی رشته دندان‌پزشکی، دبیر سابق سیاسی انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران و علوم پزشکی را در تهران بازداشت کرده بودند.

کارامبا دیابی، اولین نماینده آفریقایی‌تبار پارلمان آلمان (بوندستاگ) پس از افشای نفرت‌پراکنی‌ها، از جمله توهین‌های نژادپرستانه و تهدید به مرگ او و کارکنانش اعلام کرد که در انتخابات پارلمانی سال آینده شرکت نخواهد کرد. دیابی، سنگالی ۶۲ ساله که در سال ۲۰۱۳ به‌عنوان نماینده حزب سوسیال دموکرات وارد بوندستاگ شد گفت که می‌خواهد زمان بیشتری را با خانواده خود بگذراند و برای سیاستمداران جوان‌تر جا باز کند. او گفت توهین‌های نژادپرستانه و تهدید به مرگ «دلایل اصلی» تصمیم او نبودند اما به‌طور گسترده‌ای اعتقاد بر این است که این مسائل در تصمیم او نقش داشته‌اند. دیابی در مصاحبه‌های خود بر روحیه خصمانه فزاینده در پارلمان و جامعه آلمان تأکید کرده و ورود حزب راست افراطی «آلترناتیو برای آلمان» (AfD) در سال ۲۰۱۷ به بوندستاگ را یکی از عوامل اصلی آن دانسته بود. او بارها در معرض خصومت‌های نژادپرستانه قرار گرفت. در سال ۲۰۲۰ به دفتر انتخاباتی دیابی تیراندازی و او تهدید به مرگ شد. در سال ۲۰۲۳ مردی که بارها به دیابی توهین کرده بود، با انگیزه نژادپرستانه‌ اقدام به آتش زدن دفتر او کرد. دیابی دکترای شیمی دارد و در سال ۱۹۸۵ به آلمان شرقی نقل مکان کرد. او گفته است همچنان در حزب سوسیال دموکرات فعال خواهد ماند.

جو بایدن، کاندیدای حزب دموکرات آمریکا در انتخابات ریاست جمهوری این کشور به تیم انتخاباتی‌ خود اعلام کرد که به‌رغم نمایش ضعیف‌اش در مناظره‌ با دونالد ترامپ، رقیب جمهوری‌خواه، و فشار فزاینده برخی دموکرات‌ها، در رقابت‌های انتخاباتی باقی خواهد ماند. بایدن ۸۱ ساله در تماس با کارکنان تیم انتخاباتی‌اش گفت: «اجازه دهید تا جایی که می‌توانم واضح و ساده و صریح بگویم: من در کارزار هستم... هیچ‌کس من را بیرون نمی‌کشد. من نمی‌روم. تا آخر در این رقابت هستم و ما پیروز خواهیم شد.» عملکرد بایدن در آخرین مناظره تلویزیونی با ترامپ از سوی بسیاری ضعیف ارزیابی شد. او اغلب نامفهوم سخن می‌گفت و موضوع صحبت را از دست می‌داد. از آن زمان، بحث در مورد این‌که آیا او برای چهار سال دیگر ریاست جمهوری مناسب است یا خیر، بیشتر شده است. از سوی دیگر چندین فرماندار دموکرات ایالات متحده آمریکا نیز پس از دیدار حضوری و مجازی با بایدن از او حمایت کردند. آن‌ها نگران وضعیت مبارزات انتخاباتی بایدن بودند. مقامات کاخ سفید در ابتدا دلیل عملکرد ضعیف بایدن در مناظره را سرماخوردگی دانستند. بایدن روز سه‌شنبه گفت که پس از سفرهای متوالی به فرانسه و ایتالیا خسته بود، اگرچه هفته قبل از مناظره را در کمپ دیوید گذراند. با این حال گمانه‌زنی‌ها درباره کناره‌گیری بایدن از کارزار انتخابات ریاست جمهوری همچنان ادامه دارد. برخی معتقدند که به‌دلیل ساختار پیچیده حقوقی کنار گذاشتن بایدن از سوی حزب دموکرات تقریباً ناممکن است و تنها راه باقی‌مانده این است که خود بایدن کناره‌گیری کند.

بشیر بی‌آزار، مدیر پیشین دفتر موسیقی صداوسیمای جمهوری اسلامی که از روز ۱۴ ژوئن در بازداشت پلیس فرانسه بود، روز چهارشنبه ۱۳ تیر/ ۳ ژوئیه با حکم اخراج از فرانسه آزاد شد. او بلافاصله به فرودگاه منتقل و به ایران دیپورت شد. رسانه‌های داخلی جمهوری اسلامی در ساعات ابتدایی بامداد پنج‌شنبه ورود این فرد را به تهران اعلام کردند. محمدمهدی رحیمی، مدیر ارتباطات دفتر ریاست‌جمهوری در ایران، روز چهارشنبه در شبکه اجتماعی ایکس خبر داده بود که بشیر بی‌آزار راهی ایران شده است. در حالی که رسانه‌های جمهوری اسلامی مدعی هستند که دستگیری بشیر بی‌آزار به دلیل مواضع او در حمایت از فلسطین صورت گرفت، برخی رسانه‌های فرانسه به نقل از اسناد دستگاه‌های امنیتی این کشور نوشته بودند که بی‌آزار عامل اطلاعاتی جمهوری اسلامی و در ارتباط با شاخه برون‌مرزی سپاه پاسداران یعنی نیروی قدس سپاه پاسداران بود. در طول دوره بازداشت بشیر بی‌آزار برخی سازمان‌های حقوق بشری در تلاش بودند که او را پای میز محاکمه بکشانند. از جمله سازمان «عدالت برای ایران» یک شکواییه علیه این فرد به اتهام نقض حقوق بشر و دست داشتن در شکنجه تنظیم کرده بود. بشیر بی‌آزار از سال ۲۰۲۲ و با ویزای «پیوست به خانواده» به دلیل حضور همسرش به عنوان دانشجو، در فرانسه سکونت داشت.